Katalog zbiorów

Mama powiedziała coś takiego Jutro wszyscy umrzemy. Musisz być bardzo dzielny. Musisz trzymać za ręce braciszka, kiedy będziemy wychodzili z domu. Potem, nie rozbierając się wcale, poszła spać na jednym łóżku z siostrą i szybko zasnęła, a ja leżałem i długo nie mogłem zmrużyć oka. Poszedłem do mamy i pocałowałem ją. Nie obudziła się. Albo tylko udawała, że śpi. Wyszedłem cicho z domu. Widziałem jedno : nie chcę jutro umierać. - Wiedziałeś, co to jest śmierć ? - Widziałem jak się zabija kurczaki.

Niemcy 1937 rok. Strach i donosicielstwo opanowały ulice miast. Ludzie znikają bez śladu. Prześladowania Żydów stały się codziennością. Kiedy SS aresztowało jej męża, Ruth Friedman bez niczyjej pomocy musi sobie jakoś poradzić z czwórką dzieci. Tylko ona może je ochronić przed nazistami. Ale dokąd ma się udać? Gdzie jej dzieci będą bezpieczne? Ruth musi pokonać wszechobecne obojętność, nienawiść i okrucieństwo, kiedy razem z dziećmi stara się uciec przed machiną hitlerowską, szykującą się do ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej.

Opis pochodzi od wydawcy

Piękna opowieść o zakazanym uczuciu w mrocznych czasach. O trudnych wyborach, winie, ale przede wszystkim o wybaczaniu i wielkiej sile miłości.Przypadkowe spotkanie Emila Silversteina i Ireny Sadowińskiej wiosną 1939 roku uruchamia lawinę dramatycznych zdarzeń. Ona jest "Irką od biednych", wrażliwą na każde nieszczęście, on - Żydem, dla którego jedynym ratunkiem jest kryjówka po aryjskiej stronie.Irena, wbrew rodzinie, ratuje Emila. Ich związek zmienia życie najbliższych im osób. Zwrotnica losu zostaje nieodwracalnie przestawiona.Irena chciała czynić dobro, dlaczego więc powojenne życie jej i ocalonego Emila toczy się w smudze smutku?Dlaczego rodzina zerwała z nimi kontakt? Co kryło się pod zwrotem "to nie jest temat do rozmów", często powtarzanym przez Sadowińskich?Jakiś czas później w ręce syna Ireny, Krzysztofa, trafia list z Niemiec. To dopiero początek wstrząsającej i trudnej historii.Czy Krzysztof rozplącze wszystkie supły losu, czy uda mu się zrozumieć i nie oceniać swoich przodków?